Zbiorniki wodne, a szczególnie te, w których wystepują ścieki, wymagają zastosowania specjalistycznych materiałów, których chemoodoporność jest potwierdzona laboratoryjnie.
Pierwszym etapem w procesie naprawy i izolacji zbiornika wodnego lub oczyszczalni ścieków jest określenie stopnia uszkodzeń i według tego dopiero się odpowiednia technologie naprawy. W takiej diagnostyce zwraca się uwagę na takie czynniki jak ustalenie stopnia korozji zbrojenia i betonu oraz całej konstrukcji. W przypadku oczyszczalni ścieków nalezy równiez ustalić stopień skażenia betonu substancjami chemicznymi. W przypadku skażenia i skorodowania warstwy betonu nieprzekraczającej 10 % przekroju zbrojenia i skorodowanie betonu nie dochodząca do stanu granicznego przed przystapieniem do napraw należy usunąć skażoną lub skorodowaną warstwę zbrojenia i otuliny betonowej. W przypadku przekroczenia stanu granicznego sposoób naprawy opracowuje sie indywidulanie.
Kolejny krok to przygotowanie podołoża czyli oczyszczenie. Stosuje sie metody mechaniczne (dla materiało wymagających suchego podłoża), termiczne (dla zanieczyszczeń z olejów i materiałów bitumicznych) lub chemiczne. Usunąć należy zniszczone powłoki i powierzchniowe zanieczyszcenia, luźne elementy, mleczko cementowe oraz substancje mające nagatywny wpływ na połączenia nowych materiałów z betonem.
Po tych wstepnych krokach mozna przystapic do napraw. Rysy suche można wypełnic materiałami z żywicy typu: MAXBOND CJ lub MAXFLEX 500. Rysy przewodzące wodę zaleca się wypełnić MAXURETHANE INJECTION. Naprawa rys suchych może odbyc się za pomocą MAXREST lub MAXRITE 500. W przypadku naprawy rys mokrych polecamy xement szykowiążący MAXPLUG. Ubytki lokalne również naprawia się MAXREST i MAXRITE 500 jednak gdy powierzchnia będzie obciążaona ruchem należy użyc MAXPATCH lub MAXROAD.
Reprofilacja powierzchni może zostać wykonana CONCRESEAL PLASTERING zarówno na powierzchniach poziomych jak i pionowych jednak w przypadku obciążeniem ruchu zalecamy zastoowanie opcjonalnie MAXPATCH, MAXFLOW lub MAXEPOX 3000.