Przejście rury kanalizacyjnej przez ścianę

Dobrze wykonane przejście rury kanalizacyjnej przez ścianę fundamentową to warunek prawidłowego działania instalacji i zabezpieczenia ścian przed wodą.

Rozprowadzone wewnątrz budynku przewody kanalizacyjne zbiegają się do pionów kanalizacyjnych, a z nich do wspólnej rury, która przez ściany fundamentowe lub piwniczne odprowadza ścieki na zewnątrz. Przejście rury przez ścianę musi być przede wszystkim elastyczne i szczelne.

Elastyczne, aby uniknąć pęknięcia przewodu podczas pracy rurociągu przy osiadaniu budynku. Szczelne, żeby zapobiec zamakaniu ścian fundamentowych przez wody gruntowe albo opadowe. Można je wykonać na dwa sposoby – bezpośrednio w otworze albo za pośrednictwem przepustowej tulei.

Przejście rury kanalizacyjnej bezpośrednio w otworze wybiera się zazwyczaj w przypadku ścian murowanych, które po wykuciu otworu mogą być nierówne. Średnica otworu musi być o kilka centymetrów większa niż przewodu kanalizacyjnego, aby umożliwić jego odkształcanie się bez ryzyka pęknięcia. Rurę w środkowej części okleja się wodoszczelną opaską, która zabezpieczy styk przed naporem wód gruntowych. Dobrze sprawdzają się taśmy bentonitowo-kauczukowe - silnie pęcznieją pod wpływem wody i dzięki temu dokładnie przylegają nawet do nierównych powierzchni.

Osadzając rurę w otworze, należy nadać jej odpowiedni spadek oraz zadbać o to, aby w żadnym miejscu nie stykała się ze ścianą. Zostawia się wokół niej przestrzeń szerokości przynajmniej 1 cm, którą wypełnia się szczelnie bezskurczową zaprawą cementową. Ma ona dobrą przyczepność do podłoża i jest elastyczna, a więc umożliwia odchylanie rurociągu. Kiedy zaprawa stwardnieje, całość przejścia izoluje się przeciwwilgociowo.

Można umieścić na rurze specjalny mankiet przyklejony do ściany albo rozsmarować na fragmencie rury oraz ścianie wokół niej masę wodoszczelną, tworząc ciągłą izolację styku. Na tak przygotowanym podłożu można układać standardową izolację ściany fundamentowej lub piwnicznej, szpachlując masą izolacyjną wszystkie krawędzie i zakłady, przez które mogłaby przedostawać się woda. Zaletą zrobienia przejścia bezpośrednio w otworze jest wygoda i łatwość jego wykonania. Wadą natomiast niepraktyczność w razie awarii. Aby wymienić uszkodzony fragment rury, trzeba bowiem rozkuwać ścianę.

Prowadzenie rury przez ścianę w tulei przepustowej jest bardzo wygodne w razie awarii instalacji, bo wystarczy wysunąć przewód bez konieczności rozkuwania ściany. Średnica tulei (mierzona wewnątrz) powinna być przynajmniej o 2 cm większa niż zewnętrzna średnica rury. Tuleję przepustową osadza się w otworze ze spadkiem 2% albo poziomo – wtedy rurę wsuwa się pod określonym kątem. W przypadku ścian monolitycznych tuleję umieszcza się w odpowiednim miejscu jeszcze na etapie deskowania.

Aby po zabetonowaniu wokół tulei pozostał luz szerokości przynajmniej 1 cm, otula się ją nakładką, którą po stwardnieniu betonu można wyjąć. To ważne, bo wzajemne przemieszczenia osłony i ściany mogłyby doprowadzić do powstania uszkodzeń. Przestrzeń wokół tulei, podobnie jak przy bezpośrednim prowadzeniu rury, uzupełnia się bezskurczową zaprawą cementową. Z zewnątrz dodatkowo zabezpiecza się ją trwale elastycznym kitem, masą wodoszczelną lub kołnierzem uszczelniającym.